Hard, maar met een hart

Sommigen hebben zo veel energie dat ze er naast hun zware dagtaak nog een tweede intensieve loopbaan op nahouden. Stefaan V. is zo iemand. Als Bruggeling is hij verpleegkundige op de dienst Palliatieve zorgen in het AZ Sint-Jan Brugge-Oostende en daarnaast reservemilitair. Zijn motto ‘hard maar met een hart’ is niet uit de lucht gegrepen. We maken kennis met het verhaal achter een gedreven man.

“Mijn legerdienst begon in 1987 met een opleiding als kandidaat-reserveofficier (KRO) in Aarlen”, steekt Stefaan V. van wal. “Daarna werd ik als infanterieofficier gekazerneerd in het Opleidingscentrum 3 in Turnhout. Daar moest ik de binnenkomende rekruten mee opleiden. Als officier draag ik waarden als discipline en respect hoog in het vaandel.”

Na je legerdienst ben je actief gebleven in de reserve. Heeft dat te maken met patriottisme?

“Ik voel me echt thuis bij Defensie. Ik ben ook fier op mijn uniform. Soms is het niet evident om naast je dagelijkse job beschikbaar te zijn voor Defensie. Maar omgaan met mensen, ze helpen en hen ‘hartelijk’ bijstaan geeft me veel voldoening. Respect, kameraadschap en vriendschap, dat vind ik terug bij Defensie. Dat is voor mij de drijfveer om erbij te blijven.”

Je bent begonnen als infanterist en vandaag ben je actief bij de Medische Component. Leg dat eens uit?

“Omdat ik reserveofficier wou worden had ik geen andere keuze. Ik kon als KRO geen verpleger worden. Na mijn legerdienst werd ik toegewezen aan een reserve-eenheid van de infanterie. In 2004 werd ik verbindingsofficier bij het Militair Commando provincie West-Vlaanderen. Uiteindelijk kwam ik in 2010 terecht bij een nieuwe medische steuneenheid in Lombardsijde: het 1 Element voor Medische Interventie (1 EMI). Daar werk ik als verpleger samen met een 190-tal actieve militairen en reservisten, waaronder artsen, paramedici, verpleegkundigen, ambulanciers en brancardiers. Ik werk er graag en ben er goed geïntegreerd. Het is een toffe eenheid met heel wat uitdagingen. Wij kunnen altijd en overal ingezet worden om medische steun te leveren: in Afghanistan, Libanon, Antarctica, Kosovo, de Democratische Republiek Congo of op de schepen van de Marinecomponent.”

Welke activiteiten ondersteun je als zorgverstrekker?

“Jaarlijks probeer ik mij vrij te maken om medische steun te leveren aan de Vierdaagse van de IJzer of de Europese Mars van de Herdenking en de Vriendschap (MESA). Het is een uitstekende gelegenheid om samen te werken en ervaringen en kennis uit te wisselen. Onze sterkte is ongetwijfeld de combinatie van actieve militairen en reservisten: mensen met een uiteenlopende carrière, maar elk met een pak professionele ervaring en levenswijsheid. Ik werk er samen met verpleegkundigen, ambulanciers en brancardiers die onder andere gediend hebben in Afghanistan. Hun verhalen dwingen respect af. Ik deel dan weer mijn ervaringen uit de palliatieve verzorging, waar pijn- en symptoomcontrole centraal staan.”

Is een specialist palliatieve zorgen iets wat we zoeken bij Defensie?

“Op zich niet meteen, maar mijn ervaring in het begeleiden en het verlichten van fysieke, psychologische en sociale ongemakken bij mensen is een troef. Het verwerkingsproces van actieve militairen die terugkeren van een operatie kent soms moeilijke en pijnlijke momenten. Dan is gepaste bijstand aangewezen. Dat thema komt zelfs aan bod op het jaarlijkse congres van verpleegkundigen en vroedvrouwen, waaraan ook de Medische Component deelneemt. Tijdens dit congres delen we onze ervaringen met collega’s-verpleegkundigen in binnen- en buitenland.”

“In 2013 heb ik als militair verpleegkundige kunnen deelnemen aan COMOPSAIR goes MS. Jaarlijks organiseert de Luchtcomponent een beklimming van de Mont Ventoux met een groep van ongeveer zeventig militairen en veertig MS-patiënten. De staf van de Medische Component selecteerde me mede omwille van mijn ervaring met MS-patiënten en zwaar zieke mensen, mijn kennis van pijn- en symptoomcontrole en mijn ervaringen als verpleegkundige tijdens legermarsen.”

Dat Stefaan blijkbaar erg gehecht is aan zijn eenheid, is ook de korpscommandant van 1 EMI, majoor Brigitte Van Den Broeck niet ontgaan. “Inderdaad,” zegt ze, “op mijn reservisten kan ik rekenen. Onze eenheid levert medische steun aan heel wat operationele en andere activiteiten. Door de grote tekorten aan medisch-technisch personeel bij Defensie, is de steun van de reserve meer dan welkom. Ik ben ervan overtuigd dat Stefaan en zijn collega’s-reservemilitairen een grote aanwinst en een mooi uithangbord zijn voor Defensie.”

Tekst : Jean-Claude Carlier - Foto's & montage : Michel Decourtit - 03/03/2015